شهید شیخ علی مظفری: تانکها حمله کرده بودند و موقعیت خطرناکی بود علی جلوی سنگر ایستاد و به سوی تانک نشانه رفت و ماشه را چکاند و شلیک کرد اما موشک آر پی جی به هدف نخورد اما چرا؟علی که بهترین شکارچی تانک بود ؟ به قول خودش غرور وجودش را گرفته بود لذا زمانی در سنگر نشست و شروع کرد به استغفار " خدایا هر چه هست تویی و ما همه وسیله ایم خدایا ... بچه ها همه منتظرند" علی بار دیگر بلند شد آر پی جی را بر دوش نهاد و اینبار با تمام خلوصش موشک را شلیک کرد
شهید حسین مظفری: شهید جز پیکره ای مقدس که به خاطر زندگی کردن با عزت ، مردن را بر رنج ملال آور زنده ماندن برتری داده است و جز پروانه ای پاکباخته که در طلیعه صبح ، خود را به آغوش شعله می سپارد تا شمع را نگوید که بر که گریستی ؟ و شهادت مردنی است که حیات ملتی را تضمین می کند و رفتنی که ماندن امتی را بیمه می گرداند و قلب است در کالبد انسانیت و خون است در پیکر اجتماع.
شهید علی اکبر اشرفی: آری شیعه شهادت را نهایت تکامل خود دانسته و بزرگترین آرزویش نیز هیمن است و من این راه را انتخاب کرده ام که همانا این راه ، راه رسیدن به خدا و همان راهی است که حسین ابن
علی (ع) در روز عاشورا رفت و خدا را شکر می کنم که توانستم در این راه پای گذاشته و امام عزیز را یاری نمایم.
شهید محمد ابراهیمی: بسیار متین و مهربان و بسیار خودمانی بود به پدر و مادر احترام فوق العاده می گذاشت هر یک از ایشان که وارد اتاق می شدند به احترامشان می ایستاد و به گفته های انها اهمیت می داد
